Het ‘dit ben ik’-gesprek

Ouders en leerkracht luisteren; de leerling vertelt.

Dit schooljaar zijn we gestart met een pilot van ‘dit ben ik’-gesprekken in de groepen 4 en 6. In de eerste weken van het schooljaar werden ouders en kind uitgenodigd voor een ‘dit ben ik’-gesprek. Tijdens zo’n gesprek zijn de rollen omgekeerd. De ouders en de leerkracht luisteren, het kind vertelt.

Jaarlijks zijn er op de Lorentzschool drie gesprekken tussen ouders en de leraren. Het zijn de gesprekken naar aanleiding van het schoolrapport. De eerste twee gesprekken zijn verplicht. Het laatste gesprek, vlak voor de zomervakantie, is niet verplicht. Tijdens dit laatste gesprek worden de resultaten van de laatste toetsronde en de overdracht naar de leraar voor het nieuwe schooljaar besproken: waar gaan we op letten, wat heeft je kind nodig en wat kunnen we daar nu al over afspreken?
Het bespreken van de juni-Citotoetsen was de afgelopen jaren het hoofdthema van het laatste gesprek. De toetsresultaten werden niet in het rapport vermeld. Ouders kregen deze tijdens het gesprek te zien. Daarover kregen we steeds meer vragen: “Kunnen ze niet eerder mee naar huis, zodat we ons erop kunnen voorbereiden? Mogen we een kopie maken? Mailen is natuurlijk nog makkelijker”. Uiteindelijk hebben we de uitdraai uit het LVS in een mapje aan het rapport toegevoegd. Voor ouders was dat een extra aanleiding om naar het gesprek te komen en de leraar te bedanken voor het afgelopen jaar. We dachten: dat kan anders.

Ter voorbereiding op de rapportgesprekken volgens de nieuwe aanpak hebben de kinderen (met hun ouders) een gespreksformulier ingevuld met zes vragen die als leidraad dienen voor het gesprek, aan de hand waarvan de kinderen vertellen wat de meester of juf over ze moet weten. Het is een vooruitblik naar het komende jaar. Er kan besproken worden wat een leerling graag wil leren, wat hij of zij lastig vindt en waar de leraar rekening mee moet houden. Het gesprek wordt afgesloten met een aantal afspraken. Er is meteen een stevige basis gelegd voor het eerste rapportgesprek of, indien nodig, een tussentijds gesprek.

Ouders en kinderen reageren razend enthousiast. De ouders zijn aangenaam verrast over de manier waarop hun kind over zichzelf vertelt. Ook de leraren zijn heel positief over de gesprekken. Ze hebben informatie van hun leerlingen gekregen waarvan ze het hele schooljaar profijt hebben. Natuurlijk rijst de vraag of de kinderen bij het eerste rapportgesprek ook mee mogen komen. Voor ons is dat een aanleiding om goed met elkaar in gesprek te gaan. We gaan het hebben over doel en functie van het rapportgesprek, maar ook over het grote belang van de kindgesprekken.

We hebben al een “stip op de horizon”. Ouders kunnen de toetsresultaten van hun kind inzien met hun inlog voor het administratiesysteem. De gesprekken gaan over onderwijsbehoeften, en daar zijn de kinderen bij. Voor we daar zijn komen er nog veel andere thema’s aan bod. We moeten nadenken over ICT, privacy en welke informatie we gaan delen met de ouder. Willen we wel een volledig digitaal verslag, of komt er ook nog een mapje dat de kinderen mee naar huis kunnen nemen?
Dat we een stap gaan maken staat vast, maar als onze focus gaat naar onderwijsbehoeften is het invoeren van de ‘dit ben ik’-gesprekken geen doel op zich, maar een onderdeel van een veel omvattender ontwikkeling.

Auteur en Beeld: Jeroen Jansen is directeur van obs Lorentzschool te Hilversum.