We zijn altijd maar bezig met verbeteren, verbeteren en verbeteren. Voor het schrijven van deze versie van dit redactionele stuk bladerde ik oude edities van DaltonVisie nog eens door en toen realiseerde ik het me weer eens nadrukkelijk: wij van het (dalton)onderwijs zijn zeer kritisch op onszelf, we zijn alsmaar bezig met ontwikkelen en als we dat zelf niet steeds bedenken, dan wordt het ook vaak voor ons bedacht. We zetten daardoor steeds maar nieuwe stappen en zijn bloedserieus. We moeten vooruit, want stilstaan is achteruitgang en achteruitgang is niet goed. Dat vinden we zelf en dat wordt ook van ons verwacht. Het is een soort maalstroom. Je wordt er geleidelijk in gezogen en zit je er eenmaal in, dan kom je er ook niet zo makkelijk meer uit. Je realiseert het je soms niet eens meer dat het zo gaat. Het is ook een kenmerk van de tijd waarin we leven. Alles moet snel, liefst gisteren klaar en je moet met veel resultaten en harde bewijzen komen om aan te tonen dat je goed bezig bent. Het hoort erbij inmiddels. En zo hol je bijna ongemerkt van het ene ontwikkelplan door in het volgende.
En ik dacht, vergeten we niet nog te genieten, trots te zijn op wat we doen en hebben bereikt, te vieren dat we stappen hebben gezet en mooie prestaties hebben geleverd? Vergeten we ook niet ervoor te zorgen dat we de tijd nemen om de dingen die we zo mooi hebben ontwikkeld, in te laten dalen, te laten landen en ervoor te zorgen dat ze ons “in de genen” gaan zitten? Moeten we af en toe niet even uit de maalstroom, even de druk eraf halen, met het simpele doel: even rust…?
Ja rust! Tijd om eens rustig te zitten en na te denken en te overzien waar je bent. Om zonder druk achterom te kunnen kijken wat je hebt gedaan en wat dat voor moois heeft opgeleverd. Tijd om trots te zijn en te vieren wat je hebt bereikt. We doen het te weinig en als we het doen is het vakantie en dan willen we iets heel anders met onze rust. Wat mij betreft zijn momenten van professionele ontwikkelrust essentieel, belangrijk voor vooruitgang en voor de verhoging van de motivatie. Zowel voor kinderen, leerkrachten, directeuren en bestuurders en zeker ook voor ministers en staatssecretarissen van onderwijs.
Auteur en Beeld: Martijn Bakker