De d van dalton, doen, denken en durven

“Wij zoeken een gedreven directeur die zowel de school als de opvangorganisatie aan wil sturen.”
Die zin stond prominent in de profielschets voor de baan die ik sinds dit schooljaar mag invullen. Vanaf de eerste dag van mijn nieuwe baan was ik geen directeur van een basisschool, maar van een kindcentrum. Een wezenlijk verschil.

De eerste stap was het formeel mogelijk maken van centrale aansturing. Hiervoor hebben we een vorm bedacht, waarbij ik deels ook in dienst ben bij de kinderopvangorganisatie waarmee we samenwerken binnen ons kindcentrum. Hierdoor ben ik ook formeel in staat om de medewerkers van het kindcentrum aan te sturen en heb ik toegang tot de kinderopvangorganisatie. De overige dagen ben ik in dienst van mijn onderwijsbestuur.
Nadat dit formeel geregeld was, ben ik simpelweg gaan doen, gaan handelen.
Handelen begint bij mij altijd eerst met voelen; ervaren wat een organisatie met je doet. Voelen wat de verschillende signalen je ingeven. Natuurlijk komen er veel signalen binnen in de eerste maanden van een nieuwe baan en in dit geval kwamen er signalen vanuit twee banen bij elkaar.

Saamhorigheid tussen school- en opvangteam

Door in te spelen op de kleine, maar in de praktijk zo enorm belangrijke onderwerpen en direct actie te ondernemen vanuit een gezamenlijke gedachte, ontstond al snel een gevoel van saamhorigheid tussen het schoolteam en opvangteam. Door niet van tevoren al een richting vast te leggen in plannen van aanpak en plannen van uitvoering, maar gewoon door ‘er te zijn’ en te handelen wanneer nodig, maakten we al snel grote stappen.
Gezamenlijke pauzes, het samenvoegen van de oudercommissie van de opvang en de medezeggenschapsraad van de school, een gezamenlijk teamuitje, gezamenlijke speel-/werkmomenten voor de kinderen van de opvang en de school, gezamenlijke overlegmomenten tussen medewerkers van de opvang en het praktisch realiseren van een doorgaande daltonlijn door het hele kindcentrum heen. Binnen slechts zes maanden kregen we het voor elkaar door te doen, te durven en te denken.

Beleidsarm handelen

Het realiseren van de doorgaande daltonlijn bleek een essentiële en de meest boeiende stap. We raakten hiermee namelijk de basis van ons vak. Nadenken over de grondslag van onderwijs en kinderopvang en vormgeven van de pedagogische en inhoudelijke koers van je kindcentrum is namelijk het meest essentiële binnen de vorming van een kindcentrum. Het genereert namelijk eigenaarschap en gezamenlijke gedragen verantwoordelijkheid voor het totale kind in het kindcentrum. Ook hier hebben we gekozen voor beleidsarm handelen. Niet denken in ingewikkelde plannen en protocollen, maar denken vanuit professie en hart. Denken vanuit de behoefte om kinderen een fijne en leuke tijd te geven binnen je kincentrum. Een tijd waarbinnen kinderen ook nog wat leren en maatschappelijk gevormd worden.
Op dit moment ontstaan er op veel plaatsen kindcentra. Allemaal vanuit een andere organisatie vormgegeven en georganiseerd. Mijn grootste en belangrijkste advies aan onderwijsorganisaties, kinderopvangorganisaties, bestuurders en de politiek zou zijn: durf te vertrouwen op de D van dalton: door te doen, denken en durven.

Auteur: John van Assouw is directeur van Kindcentrum de Bongerd in Oirschot, een samenwerking tussen de Antoniusschool Oirschot en Korein Kinderplein.
Beeld: Dick de Haan