Na de eerste publicaties in de London Times over Helen Parkhurst en het verschijnen van haar boek Education on the Dalton Plan in 1922, is daltononderwijs in het Verenigd Koninkrijk al snel ‘booming’. In 1924 zet ook John A. Radcliffe in zijn klas op de Welbeck Street School in Castleford, Yorkshire een experiment op. Hij schrijft er een boekje over. Een exemplaar daarvan is onlangs toegevoegd aan het Historisch Daltonarchief van de NDV. Opmerkelijk is dat Radcliffe in zijn klas al werkt met een soort ‘kwartiertjesrooster’: The Teachers Time Table.
In de inleiding van zijn boekje, vertelt Radcliffe enthousiast over de verschillende daltonexperimenten die hij gezien heeft en over Parkhurst boek. Hij krijgt het vervolgens met veel moeite voor elkaar om voor zes maanden een experiment op te zetten in zijn eigen klas (Standard VI) van de Welbeck Street School in Castleford in Yorkshire. Zijn directeur deelt niet het enthousiasme over het geëxperimenteer en zijn collega’s staan er ronduit sceptisch tegenover. Desondanks zet Radcliffe door. Hij informeert de ouders van zijn 53 kinderen (26 jongens en 27 meisjes) en zij reageren enthousiast op zijn plannen. Muziek, gymnastiek, bijbellessen en Engels (grammatica) blijft hij groepsgewijs geven. Voor de rest van de vakken ontwikkelt Radcliffe weektaken.
Radcliffe ziet als het grootste probleem de tijdsplanning van de leraar. “An ideal system of record keeping may be devised, the assignments may be perfect specimens in their conception, great enthusiasm may have been generated among the students, and yet will the results fall short of success if the teacher’s time is imperfectly planned. For the teacher is acting as pilot to a number of ships, the captains of which must know when they can consult the pilot, and must know the daily routine of the pilot as well as they know their own.”
Kinderen moeten van Radcliffe hun eigen planning kennen, maar ook die van de leraar. Hij ontwikkelt voor zichzelf een Teacher’s Time Table. Een kopie ervan hangt hij elke week op het Work Notice Board. Als de leerlingen dit vervolgens consulteren, weten ze precies wanneer ‘class lessons’ plaatsvinden, wanneer de leraar beschikbaar is voor consultaties, wanneer de ‘special section lessons’ gegeven zullen worden en wanneer welke delen van het werk ‘af’ moeten zijn, overhoord en nagekeken zullen worden. De betere leerlingen kunnen ook nog eens zien wanneer de ‘advanced classes’ zijn ingeroosterd.
De consultatiemomenten betreffen overlegmomentjes met individuele leerlingen, in tweetallen of zelfs met grotere groepen leerlingen. Vaak gaan de gesprekken hierbij over de moeilijkheden die de leerlingen bij het werk tegengekomen zijn. Er moet wel eerst zelf geprobeerd zijn. Als dat niet gebeurt, staat de hele ‘spirit of the individual method’ onder druk, aldus Radcliffe.
Diels, P. A. (1924a). Boekbespreking: John. A. Radcliffe. Pedagogische Studiën5, 32.
Radcliffe, J.A. (1929). A Single Class on the Dalton Plan; A Practical and detailed application. Reprint. London: George Philip & Son.
Auteur: René Berends
Beeld: Historisch Dalton Archief