De snapmeter

Daltonleraren willen hun leerlingen graag zelfsturend gedrag aanleren en leerlingen willen eigenlijk het liefst niets anders. Ze willen ‘naar de knoppen gaan’, zelf aan het stuur zitten, zelf de weg vinden, zelf eigenaar zijn.
“Stay away of the child”, is in dit verband een mooi citaat van Parkhurst. Ze wijst erop dat leerlingen het leren zèlf moeten doen, dat er ook niets zo motiverend voor leerlingen is dan om het zelf te mogen doen en dat leraren zich dus terughoudend en begeleidend moeten opstellen.

Een mooi voorbeeld van zo’n benadering is het werken met een snapmeter. Een aantal daltonscholen experimenteert er inmiddels mee. Leerlingen worden gevraagd een eigen leerdoel te formuleren; iets dat ze nog niet kunnen, maar wel graag willen leren. Zo willen sommige leerlingen nu eindelijk wel eens digitaal klok leren kijken, anderen willen bijvoorbeeld woorden met ng en nk goed leren schrijven. De doelen worden op een groot vel papier geschreven, met daaronder een balk – de snapmeter –, die loopt van 0% tot 100% en waarop leerlingen in de loop van het leerproces kunnen inkleuren hoe ver ze op weg zijn om het gestelde doel te bereiken.
Een aardige aanvulling kan zijn om groepsgenoten elkaars doelen te laten lezen en om aan te laten geven of ze elkaar daarbij zouden kunnen helpen: “Ik kan jou dat digitaal klokkijken wel aanleren! Kun jij me dan helpen met die ng/nk?”

Auteur: René Berends