Voor u ligt het eerste nummer van ons verenigingsblad DaltonVisie. Tijdens de laatste Algemene Leden Vergadering werd de komst van dit blad al aangekondigd. Een half jaar lang zijn de Commissie Communicatie en de redactie in de weer geweest om het eerste nummer te laten schitteren. De afgelopen jaren is het steeds het initiatief van de leden geweest om via allerlei communicatiekanalen de weg te zoeken naar daltoninformatie. Nu wordt het tijd om als vereniging zichtbaar te worden in elke daltonpersoneelskamer. Hopelijk gaat u genieten van de inhoud van dit mooie blad.
Iets nieuws beginnen is ook afscheid nemen van het oude. Een grote groep daltonianen die we niet meer bereiken via de school zijn de post-actieven. Een mooi woord voor oud-collega’s die uit actieve dienst zijn getreden door pensionering of afkeuring. Velen daarvan zijn nauw betrokken geweest bij daltonontwikkeling en hebben hun beste beentje voorgezet om dalton te laten bloeien. Alleen al binnen het algemeen bestuur zijn in het afgelopen jaar diverse collega’s met pensioen gegaan. De schat aan kennis en inzichten gaat niet direct verloren, maar toch raakt men de feeling met de werkvloer sneller kwijt dan gedacht. Deze collega’s maken ook een nieuwe start met activiteiten waar ze nog niet of onvoldoende aan toe zijn gekomen tijdens hun arbeidzame leven. Het zou mooi zijn als zij in de gelegenheid worden gesteld om ons nog iets na te laten op daltongebied en daardoor het daltonpalet nog meer kleur kunnen geven.
Een mogelijkheid staat al open. De visiteurs mogen tot drie jaar na hun pensionering blijven visiteren. Een tweede mogelijkheid kan dit blad bieden door ingezonden stukken te plaatsen van oud-collega’s in de vorm van opvallende daltonpraktijkervaringen, anekdotes, herinneringen aan opvallende daltonleerlingen en andere voor de leden interessante wetenswaardigheden. Binnen de regio’s kunnen de pensionado´s ook van grote waarde zijn door hun expertise in te zetten. Ik daag hen uit om zelf ook ideeën aan te dragen. Ik ben zelf al vele malen geïnspireerd geraakt door leden die zichzelf gepensioneerd mogen noemen vanwege hun leeftijd. Zonder anderen tekort te willen doen wil ik er hier graag drie noemen: Hans Wenke, Dick van Hennik en Henk Hogeweg. Ik zou hen graag willen uitnodigen om ons allen nog een keer te willen inspireren en motiveren door hun daltonbeschouwingen via dit blad op ons los te laten.
Ik hoop dat dit blad voor u een welkome aanvulling is op uw eigen daltonvisie.
Auteur: Willem Wagenaar is bestuursvoorzitter van de Nederlandse Dalton Vereniging
Beeld: Dick de Haan