Stoplicht?

Toen ik bij een stage op een reguliere basisschool een stoplicht in de klas zag staan, was ik aangenaam verrast. Ik dacht ‘Geweldig, er wordt hier aan zelfstandigheid gewerkt. Hier kan ik mijn daltonei kwijt.’
In de praktijk viel dat nogal tegen. Het stoplicht stond op rood om de klas stil te houden als de leerkracht verlengde instructie gaf aan een klein groepje. Overtreders werden gestraft! Het licht was oranje als de juf met administratie bezig was. Dan konden de kinderen zichzelf wel even redden. Groen? Tja, groen voegde eigenlijk niks toe en werd niet gebruikt, dan kon het stoplicht net zo goed uit.
Wat als middel om zelfstandigheid te stimuleren de klas in kwam, had daar helemaal niks meer mee te maken. Integendeel, de mogelijkheid om zelf te plannen werd de kinderen uit handen genomen. Ze hoefden zelf niet meer na te denken wanneer ze stil moesten zijn, wanneer het nodig was om te overleggen of wanneer ze de leerkracht wilden benaderen voor hulp.

Deze ervaring heeft me kritisch gemaakt over het gebruik van het stoplicht. Ik kan me voorstellen dat je het stoplicht een rol geeft in een combinatieklas, als het klassenmanagement om meer non-verbale communicatie vraagt. Maar een stoplicht in de klas maakt geen dalton. Dat doet de leerkracht.

Jeroen Jager is illustrator (www.jeroenjager.com) en volgt als dalton-student momenteel de pabo bij Hogeschool Utrecht

Auteur en Beeld: Jeroen Jager